Plaatselijke verordening

Ten behoeve van de gemeenteraadsverkiezingen zijn op strategische plekken in de stad houten verkiezingsborden geplaatst, om het wildplakken van campagneposters tegen te gaan. Politieke partijen die aan de verkiezingen meedoen mogen hier hun affiches op plakken. Zo beperkt de strijd om de aandacht van de kiezer zich, qua uitingen in de openbare ruimte, tot het oppervlak van deze borden. Vervolgens voltrekt zich hier, gesanctioneerd, een soort landjepik op, waarbij de verschillende posters tot op de laatste vierkante centimeters vechten om de beste plek. Na de verkiezingsuitslag worden de borden weer schoongespoten en opgeslagen, totdat ze een volgende keer nodig zijn.

De kunstenaars Iratxe Jaio en Klaas van Gorkum hebben zich zes van deze borden toegeëigend, en daar gloednieuwe platen voor teruggehangen. Tot aan de verkiezingen op 3 maart 2010 hebben zij het verloop van de verschillende campagnes op de borden buiten gefotografeerd, en verwerkt in de slideshow die de oorspronkelijke verkiezingsborden in de tentoonstellingsruimte begeleidt.

Het verkiezingsbord fungeert hier niet alleen als gevoelige plaat waar de sporen van jarenlang hergebruik op vastgelegd zijn, maar ook als fysieke kader waarbinnen de verschillende partijen, al dan niet in openlijke conflict met elkaar, een visuele vorm proberen te vinden voor hun politieke identiteit.

In het straatbeeld steken deze borden qua formaat enigszins iel af tegen de billboards van, bijvoorbeeld, geprivatiseerde woningbouwverenigingen. Desondanks, of misschien juist wel daarom, zouden deze sobere objecten gezien kunnen worden als ideale monumenten voor de representatieve democratie en de machtsverhoudingen binnen de Nederlandse politiek.